The cultural consequence of the disappearance of Imami historical sources from the first to the seventh century

Zarebushehri, Mohammad

doi:10.22034/skh.2023.12762.1277

The cultural consequence of the disappearance of Imami historical sources from the first to the seventh century

Document Type : Original Article

Author

Mohammad zarebushehri

Assistant Professor of the Department of Shia History, Shia Studies, Religions and Religions, Qom, Iran

10.22034/skh.2023.12762.1277

Abstract

The disappearance of Shiite historical sources in the first to seventh centuries due to various reasons and factors; It has had consequences in the political, social and cultural spheres. The answer to the question of what are the consequences of the loss of historical sources in the cultural field is the subject of this article. Examining the works, library resources and statements of fellow commentators by describing and analyzing data; Will achieve the desired goal to show the consequence of the missing sources of Imami history in the cultural field. It cannot be accepted that the loss of resources in the field of culture has not had serious consequences and that the available resources are sufficient to answer the doubts in the field of history. Among the consequences of the disappearance of historical sources is that the knowledge of history has been neglected or neglected. .The obscurity of some sciences is the neglect of history, the use of history to prove theological issues, and the inclusion of meta-historical issues in the field of history of the findings of this article.

Keywords

This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 4.0 http://creativecommons.org/licenses/by/4.0

References

قرآن کریم.

نهج‌البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، سیدعلی ‌نقی، تهران، فقیه، پنجم، 1379 ش.
1. ابن شهرآشوب، محمد بن علی (1383 ق)، معالم العلما فی فهرست کتب الشیعة و اسماء المصنفین منهم قدیما و حدیثا، نجف، مطبع الحیدریه.
2. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر (1408 ق)، بدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ج 3.
3. احسان عباس (1408 ق)، شذرات من کتب مفقودة فی التاریخ، بیروت، دارالغرب الاسلامی.
4. اربلی، ابی‌الفتح (1421)، کشف الغمة عن معرفة الائمة و اهل‌بیت العصمة، قم، رضی.
5. استفورد، مایکل (1382)، درآمدی بر فلسفه تاریخ، ترجمه احمد گلمحمدی، تهران، نشر نی.
6. انصاری قمی، حسن (1390)، بررسی‌های تاریخی در حوزه اسلام و تشیع، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
7. انصاری حسن، کاتبان، http://ansari.cateban.com.
8. جعفریان، رسول (1379)، «تشیع در حلب و بازمانده کتاب الحاوی فی الرجال الشیعة الامامیة» مقالات تاریخی، قم، دلیل، دفتر هفتم.
9. جلالی، سیدمحمدرضا (1376)، تدوین السنة الشریفة، قم، دفتر تبلیغات اسلامی.
10. حسین بن عبدالوهاب (بی تا)، عیون المعجزات، قم، مکتبة الداوری.
11. حسین بن حمدان خصیبی (1419 ق)، هدایة الکبری، قم، البلاغ.
12. حضرتی، حسن (1390 ش)، روش پژوهش در تاریخشناسی، اول، تهران، پژوهشکده امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی.
13. خانجانی، قاسم (1394)، «اندیشه‌های حاکم بر تاریخنگاری شیخ مفید»، پژوهش‌نامه تاریخ اسلام، شماره 17، بهار، صص 26 ـ 46.
14. خطیب بغدادی، احمد بن علی (1417 ق)ف تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ج 3 ـ 10.
15. ـــــــــــــــــــــــ (1403 ق)، الجامع لاخلاق الراوی، محقق محمود الطحان، ریاض، مکتبة المعارف، ج 2.
16. دشتی، محمد (1395)، «جایگاه منابع مفقود در تحلیل مسائل تاریخی» سایت سخن تاریخ،
http://tarikh.imam.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=60&fkeyid=&siteid=60&pageid=33189&newsview=82595.
1. رحمتی، محمدکاظم (1395)، تشیع تاریخ و فرهنگ، قم، مورخ.
2. رجائی، سیدمهدی (1375)، «علل نابودی بخش مهمی از میراث فرهنگی» مجموعه مقالات کتاب و کتابخانه در تمدن اسلامی، مشهد، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، صص 158 ـ 181.
3. شامی، ابوعبدالله (1414 ق)، سبیل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ج 4.
4. زبیدی، محمد بن محمد(1414 ق)، تاج العروس من جواهر القاموس، ج 5، محقق علی شیری، بیروت، دارالفکر.
5. صائب عبدالحمید (1424 ق)، معجم مورخی الشیعة الامامیة ـ الزیدیة ـ الاسماعیلیة، قم، موسسة دائرة‌المعارف الاسلامی، ج 1 ـ 2.
6. صدر، سید حسن (1395)، تأسیس الشیعة الکرام لعلوم الاسلام، قم، موسسه کتابشناسی شیعه.
7. صدوق، محمد بن علی (1363)، کمال‌الدین و تمام النعمة، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین.
8. ــــــــــــــــــ (بیتا)، عیون اخبار الرضاj، تصحیح سیدمهدی حسینی لاجوردی، تهران، جهان.
9. صدیق الحکیم(بی تا) اسرار الکتب المفقودة، بی‌جا، بی‌نا، 215 م.
10. صفری فروشانی، نعمت‌الله (1386)، «بررسی دو اثر تاریخنگاری شیخ صدوق»، نامه تاریخ پژوهان، شماره 10 تابستان، صص 166 ـ 207.
11. ــــــــــــــــــــ (1384)، «محمد بن جریر طبری، آملی و دلائل الامامه»، علوم حدیث، شماره سوم و چهارم، صص 223 ـ 240.
12. ــــــــــــــــــــــ (1386)، «شیخ مفید و تاریخ نگاری او در الارشاد» شیعه شناسی، شماره 18، تابستان، صص 7 ـ 36.
13. ـــــــــــــــــــ (1385)، «حسین بن عبدالوهاب و عیون المعجزات»، علوم حدیث، شماره چهارم.
14. ــــــــــــــــــــــ (1395)، «جایگاه منابع مفقود در تحلیل مسائل تاریخی» سایت سخن تاریخ،
http://tarikh.imam.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=60&fkeyid=&siteid=60&pageid=33189&newsview=82595
1. طبری، محمد بن جریر بن رستم (1413 ق)، دلائل الامامة، قم، بعثت.
2. طوسی، محمد بن حسن (1427 ق)، اختیار معرفة الرجال، قم، جامعه مدرسین.
3. طبرسی، فضل بن حسن (1417 ق)، اعلام الوری باعلام الهدی، قم، آل البیت.
4. عمادی حائری، سید محمد (1388)، بازسازی متون حدیث کهن شیعه: روش تحلیل نمونه، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
5. فضلی، زینب و بیات، علی (1391)، «عوامل و پیامدهای اسناد دیوانی از سده‌های نخستین اسلامی» فصل‌نامه گنجینه اسناد، دفتر اول، بهار. صص 62 ـ 79.
6. کلبرگ، اتان (1371)، کتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، مترجمان سیدعلی قرائی و رسول جعفریان، اول، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی (ره).
7. مدرسی طباطبایی، سیدحسین، میراث مکتوب شیعه از سه قرن نخستین هجری، ترجمه سیدعلی قرایی و رسول جعفریان، اول، قم، اعتماد، 1386 ش.
8. مجیدینسب، نرگس (1378)، «تاریخ نگاری شیعه در رجال نجاشی» نامه تاریخ پژوهان، شماره 16، زمستان، صص 1117 ـ 170.
9. مجلسی، محمدباقر (1411 ق)، بحارالانوار، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج 48.
10. منتجب الدین، علی بن عبدالله (1366)، فهرست، به کوشش محمد سامی حائری، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.
11. مهریزی، مهدی و علی صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، دفتر ششم، قم، موسسه فرهنگی دار الحدیث، 1380 ش.
12. نور ولی عبدالعزیز محمد، اثر التشیع علی الروایات التاریخیة فی القرن الاول الهجری، دارالخضیری، مدینه منوره، 1417 ق.
13. یوسفی غروی، محمدهادی (1377)، گزارش مستند از نهضت عاشورا، قم، موسسه پژوهشی امام خمینی (ره).