کاظمین از نظر تاریخی و جغرافیایی، یکی از شهرهای مهم تاریخ اسلام است؛ زیرا کانون علم و عشق و هنر و صنعت، نهفته است. در این سرزمین آرامگاه امامین جوادین (ع) همچون خورشیدی در قلب این شهر قد برافراشته و نورافشانی میکند و عطر دلانگیز آوای توحید و صلای عشق و معنویت، از گلدستههای آن، مشام جان عاشقان را همواره نوازش میدهد. هنر اسلامی - ایرانی بر در و دیوار، صحن و رواق، روضه و سرداب، صندوق و ضریح حرم، کاشیکاری و نقاشی، میناکاری و تذهیب نهایت سلیقه و هنر در معماری و طراحی حرم مشاهده میشود و چشم هر بیننده را خیره میکند. این گنبد و بارگاه، خورشید درخشان زمین است و شکوه و جلال و زیبایی از آن پرتوافکن است. نقاشیها و تزیینات دیگران، به خصوص تذهیب روضه منوره و خاتمکاری صندوق و قلمزنیهای ضریح مطهر، بسیار جلوهگر است. از آنجایی که پرداختن به تمامی زوایای مختلف حرم مطهر جوادین (ع) خود کتابی را میطلبد، در این مقاله، سعی شده تا صندوق و ضریح مطهر این دو امام در طول دورهها، بررسی شود تا ضمن معرفی آن که از آثار نفیس هنری است، جوابی به برخی مغرضان باشد که ساخت صندوق و ضریح، حتی بین اهلسنت و بزرگان آنان، رواج داشته و بزرگان و امیران دورههای گوناگون، به تعمیر صندوق و ساخت ضریح همت داشتهاند